آییننامهی ایمنی سیستم اتصال به زمین (ارتینگ) – فصل نهم
در فصل گذشته به بررسی نحوه انتخاب و نصب هادی زمین پرداختیم. حال در این فصل اندازهگیری مقاومت الکتریکی الکترود زمین را مورد بررسی قرار میدهیم.
فصل نهم – اندازهگیری مقاومت الکتریکی الکترود زمین
ماده ۱۱۸- منظور از مقاومت الکترود، مقاومت حجم خاکی است که الکترود را احاطه می کند. و به اصطلاح حوزه مقاومت الکترود گفته می شود.
ماده ۱۱۹- هنگام اندازهگیری مقاومت الکتریکی الکترودهای اتصال به زمین، در صورتی که به هیچ عنوان امکان جداسازی الکترودها و اندازه گیری مقاومت الکتریکی مستقل آنها وجود نداشته باشد، با درنظر گرفتن کلیه ی اصول ایمنی و حصول اطمینان از پیوستگی، اندازهگیری مقاومت کل کافی است.
ماده ۱۲۰- هنگام اندازهگیری مقاومت الکتریکی الکترود اتصال به زمین، به هیچ عنوان باز کردن نول ورودی (نول اداره برق) مجاز نیست.
ماده ۱۲۱- در کارخانههایی که دارای چاههای اتصال به زمین متعدد هستند، با حصول اطمینان از پیوستگی همه آنها مقاومت کل اندازهگیری میشود.
ماده ۱۲۲- در کارخانههایی که قطع برق آنها به هیچ عنوان مجاز نیست، ابتدا باید مقاومت کل اندازهگیری شود و در صورتی که این مقدار زیر یک اهم باشد، با اطمینان از همبندی کامل می توان چاهها را تک تک از مدار خارج کرد و مقاومت الکتریکی مستقل آنها را اندازه گیری نمود.
ماده ۱۲۳- در کارخانه هایی که الکترودهای قابل قبول چاه و اسکلت فلزی توأماً مقاومتی زیر حد مجاز دارند، با درنظر گرفتن کلیه موارد ایمنی و پیوستگی موضوع حل میشود.
ماده ۱۲۴- در شرایط اضطراری و استثنایی با تبعیت از رابطه ذیل مقاومت بیش از ۲ اهم قابل قبول است. «هرگاه برای مجری مقرارت ثابت شود که در یک منطقه، مقاومت اتصال اتفاقی بین یک هادی فاز و جرم کلی زمین(از راه تماس مستقیم هاد فاز با زمین یا هادی های بیگانه که به هادی خنثی یا حفاظتی وصل نیستند) از ۷ اهم بیشتر است، مجری مقرارت می تواند به جای ۲ اهم کل مقاومت مجاز نسبت به جرم کلی در آن منطقه مقدار جدیدی را که از رابطه ذیل به دست می آیند مجاز اعلام کند:
که در آن:
RS = مقاومت کل مجاز جدید (به جای ۲ اهم) برحسب اهم
RE = مقاومت اتفاقی اتصال فاز به زمین (مقدار تجربی آماری)
U =ولتاژ اسمی بین فاز و خنثی سیستم (۲۲۰ ولت در مواردی عادی) برحسب ولت
۵۰ = ولتاژ مجاز تماس برحسب ولت