آیین‌نامه‌ی ایمنی سیستم اتصال به زمین (ارتینگ) – فصل هشتم

در فصل گذشته به بررسی همبندی سیستم‌ها پرداختیم. حال در این فصل نحوه انتخاب و نصب هادی زمین را را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

فصل هشتم-انتخاب و نصب هادی زمین

ماده ۸۴- هادی زمین (سیم اتصال به زمین) قسمتی از سیستم زمین است که الکترود زمین را به ترمینال اصلی زمین وصل می‌کند.

ماده ۸۵- از آلومینیوم لخت یا آلومینیوم دارای پوشش مس نباید در تماس با زمین چه به عنوان الکترود و چه به عنوان هادی زمین استفاده کرد. در محیط های مرطوب نیز نباید از این مواد به عنوان هادی زمین استفاده نمود.

ماده ۸۶- سیم هادی زمین (سیم اصلی اتصال به زمین) باید از نظر مکانیکی استحکام لازم را داشته باشد.

ماده ۸۷- هادی اتصال به زمین باید در مقابل خوردگی شیمیایی و الکترود شیمیایی استحکام لازم را داشته باشد.

تبصره: منظور از خوردگی شیمیایی اثر مواد شیمیایی خاک بر روی فلز هادی اتصال زمین و منظور از خوردگی الکتروشیمیایی تشکیل پیل به وسیله فلزات ناهمگون در زمین است. (مانند مس و فولاد که مس نسبت به فولاد قطب مثبت تشکیل داده، سبب خوردگی سریع خواهد شد).

ماده ۸۹- سیم لخت اتصال زمین تا حد امکان نباید از داخل لوله های فلزی عبور کند. زیرا قبل از اتصال سیم ارت به شینه اتصال زمین (ارت)، سیم اتصال زمین (ارت) نباید با زمین اتصال داشته باشد و در صورت استفاده از لوله های فلزی امکان اتصال وجود دارد.

تبصره: تنها در جاهایی که امکان آسیب دیدن سیم حفاظتی وجود دارد، استفاده از لوله فلزی پیشنهاد می شود.

ماده ۹۰- هادی مسی لخت نباید در طول مسیر تا محل اتصال به هادی خنثی با هادی خنثی یا زمین، تماس الکتریکی داشته باشد. زیرا اگر مقاومت الکترود زمین زیاد تر از حد مجاز شود یا سیم اتصال زمین از الکترود ارت قطع گردد، به هنگام اتصال کوتاه ایجاد ولتاژ تماس خواهد کرد.

ماده ۹۱- چنانچه سطح مقطع هادی های فاز کمتر از ۱۰ میلی متر مربع باشد، هادی خنثی (نول) و حفاظتی (ارت) باید از یکدیگر مجزا باشند و در مورد سطح مقطع هادی های فاز برای ۱۰ میلی متر مربع و بیشتر می‌توان از یک هادی مشترک به عنوان هادی خنثی (نول) و حفاظتی استفاده کرد.

جدول ۳:سطح مقطع سیم به کار رفته در سیستم اتصال به زمین (mm۲ )

ماده ۹۲- وجود شینه اتصال به زمین (ارت) در تابلوی اصلی الزامی است، به طوری که سیم اتصال به زمین از الکترود به این شینه آمده و سپس از ترمینال اصلی به قسمت های مختلف منتقل می شود.

ماده ۹۳- وجود شینه نول در تابلوی اصلی الزامی است.

ماده ۹۴- در سیستم TN-C-S که در اکثر موارد مورد استفاده است، اتصال شینه نول به شینه ارت در تابلوی اصلی- و فقط در تابلوی اصلی- الزامی است.

ماده ۹۵- با توجه به اینکه شینه نول از طریق سیم اتصال به زمین به بدنه تابلو وصل است، برای تسهیل در عیب یابی آن را باید روی مقره عایق سوار کنند.

ماده ۹۶- سیم های اتصال به زمین (ارت) را می توان از شینه اصلی اتصال به زمین (ارت) به صورت دسته ای به قسمت های فلزی هر جزء از تجهیزات وصل کرد.

ماده ۹۷- در صورت دفن سیم های ارت فولادی یا مسی لخت در زمین، اگر این سیم ها به منظور کاهش مقدار مقاومت اتصال به زمین ایستگاه در نظر گرفته شده باشد (به عنوان الکترود محسوب شود)، باید حداقل در عمق ۲۵ سانتی متری زمین دفن کرد.

ماده ۹۸- از سیم آلومینیوم نمی‌توان به عنوان سیم ارت دفن شده در زمین استفاده کرد.

تبصره: از سیم آلومینیومی تنها در صورتی می‌توان در زیر سطح زمین استفاده کرد که در برابر تماس با خاک و رطوبت حفاظت شده یا دارای غلاف مناسب باشد.

ماده ۹۹- هنگام دفن سیم های چند مفتولی باید دقت شود که مفتول ها از یکدیگر جدا نشده و شکل اصلی سیم حفظ شود.

ماده ۱۰۰- اگر سیم های ارت مدفون در زمین در برابر خوردگی حفاظت نشده باشد، اما دارای حفاظت مکانیکی نباشد، برای مس و فولاد گالوانیزه گرم، سطح باید بیش از ۱۶ میلی متر باشد.

ماده ۱۰۱- در صورتی که سیم مدفون در زمین در برابر خوردگی حفاظت نشده باشد، سطح مقطع برای سیم مسی باید بیش از ۲۵ میلیمتر مربع و برای سیم فولادی بیش از ۵۰ میلیمتر مربع باشد.

ماده ۱۰۲- ضخامت سیم تسمه‌ای بی‌حفاظ دفن شده در زمین برای فولاد گالوالیزه نباید از ۳ میلی متر کمتر باشد.

ماده ۱۰۳- ضخامت سیم تسمه‌ای بی‌حفاظ دفن شده در زمین برای مس نباید کمتر از ۲ میلیمتر باشد.

ماده ۱۰۴- هنگام اتصال سیم اصلی زمین (ارت) به الکترود، مواد به کار رفته در اتصالات باید با مواد به کار رفته در الکترود و سیم اتصال به زمین سازگار باشد تا میزان خرندگی گالوانیک به حداقل برسد.

ماده ۱۰۵- مواد به کار رفته در اتصالات باید از نظر استحکام مکانیکی مقاوم باشند و به گونه ای محکم اتصال را برقرار نمایند.

ماده ۱۰۶- اتصال الکترودهای صفحه مسی به سیم اتصال به زمین باید از نوع اتصال دهنده مسی، جوش یا پرچ باشد. محل این اتصال باید با پوشش ضخیمی از قیر یا مواد مناسب دیگر حفاظت شود.

ماده ۱۰۷- برای اتصال انشعابی سیم های چند مفتولی به سیم اصلی اتصال زمین می توان از اتصالات نوع فشاری (کلمپ) استفاده نمود.

ماده ۱۰۸- در صورت استفاده از بست های پیچی، پیچ ها باید گشتاوری حداقل برابر ۲۰ نیوتن-متر را تحمل کنند.

ماده ۱۰۹- در صورت استفاده از تسمه به عنوان سیم اتصال به زمین و اتصال آن به تجهیزات نباید تسمه را برای پیچی که قطر آن از یک سوم پهنای تسمه بیشتر است، سوراخ کرد.

ماده ۱۱۰- اتصالات آلومینیوم به آلومینیوم می تواند با استفاده از روش های جوش قوس تنگستن-گاز خنثی (TIG) یا جوش قوس فلز-گاز خنثی(MIG)، جوشکاری با گاز اکسی استیلن یا لحیم سخت یا لحیم سرد پرسی، اتصال پیچی انجام شود.

ماده ۱۱۱- اتصال بین آلومینیوم و مس باید از نوع پیچی ، جوش سرد و یا جوش مالشی باشد و در ارتفاع حداقل ۲۵۰ میلی متری از سطح زمین قرار گرفته باشد.

ماده ۱۱۲- اتصالات بین مس و مس می تواند با یکی از روش های لحیم کاری سخت فاقد روی با نقطه ذوب حداقل ۲۵۰ میلی متری از سطح زمین قرار گرفته باشد.

ماده۱۱۳- هنگام اتصال سیم اتصال به زمین (ارت) به تجهیزات، اگر فلز رنگ شده باشد، باید هنگام وصل به قسمت های فلزی گالوانیزه ، قلع اندود کرد.

ماده ۱۱۴- در تأسیساتی که اتصال سیم همبندی اتصال زمین به تجهیزات در معرض خوردگی قرار دارد، باید از طریق رنگ ماستیک قیری یا لفاف حفاظتی مناسب این اتصالات حفاظت شوند.

ماده ۱۱۵- اتصالات زمین به برقگیرها باید دارای سطح مقطع کافی بوده و تا حد امکان راست و مستقیم باشد و این اتصالات نباید از لوله های آهنی یا سایر اجزای آهنی یا فولادی – که باعث افزایش امپدانس ضربه می شوند- بگذرد.

ماده ۱۱۶- اتصالات سیم اتصال به زمین به تجهیزات تا حد امکان باید به گونه ای باشد که سطوح تماس در یک صفحه قائم قرار گیرند.

ماده ۱۱۷- در مواردی که غلاف فلزی و زره کابل استفاده شود، غلاف و زره باید با لحیم‌کاری به یکدیگر همبندی شده و اتصال اصلی هادی حفاظتی به کابل با لحیم‌کاری به زره انجام شود.

ادامه مطلب

آیین‌نامه‌ی ایمنی سیستم اتصال به زمین (ارتینگ) – فصل نهم

شرکت بازرسی آستا با در اختیار داشتن پرسنل با دانش فنی به روز و تجربه طولانی در زمینه تست چاه ارت، سیستم ارت و صاعقه گیر. آمادگی خود را برای ارائه کلیه خدمات بازرسی در سراسر کشور اعلام می دارد.

با ما تماس بگیرید.

۷۰۰۰ ۴۹۱۹ ۰۲۱